KÜÇÜKLÜĞÜME DAİR HATIRLADIĞIM EN ESKİ ANI

Bu yazıyı sevgili Deep Tone'un mimi için yazıyorum.Aslında pek sevmiyorum mimleri, yani cevaplamayı beceremiyorum pek, o yüzden de reddediyordum şimdiye kadar. Ama bu sefer mimin konusunu çok sevdim :) Küçüklüüme dair hatırladığım en eski anım.

Önce şöööyle bir küçüklüğüme gittim :) evdeki resimleri karıştırdım ve aşağıdakileri buldum :)

 

Sonraaaa düşündüm veee buldum, hatırımdaki en eski , en canlı anı sevgili kardeşimin doğumu:) Sevgiden mi kıskançlıktan mı bilmem ama annemle kardeşimin hastaneden eve gelişlerini, o minicik yumuk yumuk elleri, mışıl mışıl uyuyan bebeği hayal meyal de olsa hatırlıyorum :)

Çünkü biliyorum çok istemiştim kardeşim olmasını, hatta annem hep der alt kattaki kuzenlerim birlikte oynarken bende hep '' onlar ne güzel oynuyor kardeş kardeş, ben yalnızım''. Veee sonunda 5 yaşındayken bir kardeşim olmuş şükür :) Tabii arada beş yaş olunca tam ben okula başladığım dönemde 2 yaşında olan küçük cadı epey ayak bağı olmuştu bana ve hatırlıyorum '' keşke istemeseydim bunuuuu'' diye yakındığım da oluyordu.

Olsun şimdi herşey başka, iyiki var benim kardeşim, sırdaşım, dert ortağım, canım :)

Veeee sonuç '' KARDEŞ ŞART''  :)))))))