Önceki yazılarımda Emre’nin ne kadar mızmız olduğundan bahsetmiştim.Çevremdekiler kırkı çıksın geçer, 2 aylık olunca geçer, 4 aylık olunca biter dediler.Ne 40 günlük, ne 2 aylık geçmedi.Bana yine hüsran, yine uykusuz geceler…4 aylık olunca mı?Tabi sihirli değnek dokunmadı ama etrafa olan ilgisi arttıkça biraz biraz rahatlamaya başladık.
2. ayımız bittiğinde oğluşum çıngıraklarını kısa süreli elinde tutabiliyor, yada etrafta olan biteni takip etmeye çalışıyordu.Tabiki kucağımızda olup takip etmek istiyordu o ayrı J Ve sık sık bize gülümsüyordu.Mevlüt de yaptık 2 aylıkken.
3 aylık olduğunda gün içerisinde keyifli anlarımız daha sık olmaya başladı, geceleri her zaman olmasa da uyumamıza izin verdiği oluyorduJen önemli sorunumuz çevreden duyduğu seslerin çok ilgisini çekmesiydi.Emzirirken çıt çıksa bırakıp etrafa bakınmaya başlıyordu.
Emre bey çok huysuz olduğu için biz pek evden çıkamadık ilk zamanlar.4. ayımızın sonunda bir deneme yapmaya karar verdik.Güneşli bir Pazar günü ailecek Florya sahilde bir gezinti yapmaya karar verdik.Giyindik , süslendik çıktık yola.Daha yarı yola gelmeden bizim beyefendi başladı mızmızlanmaya, giderek ses yükseldi ve tam otoparka girmişken çığlıklar tavan yaptı.Emzirmeyi deniyorum olmuyor, kucağımda bir o yana bir bu yana oyalamaya çalışıyorum yok, ağlamaktan ter içinde kaldı bende stresten.Eh mecbur üstünü değişmek lazım böyle çıkaramayız dışarı.Başladık soymaya, işler çığrından çıktı, ağlamalar dayanılmaz oldu.Biz otoparkta arabanın içinde panik halde JBaktık olmayacak eve dönmeye karar verdik.Ana oğul ağlaya ağlaya dönüyoruz eve J Yolda paşanın keyfi geldi yavaş yavaş ve gözümün içine bakarak gülümsemeye başladı.Tabi eve vardık bu arada.
5 aylık olunca yeni bir deneme daha yaptık.Doktor kontrolümüz sonrasında yine sahilde küçük bir yürüyüş yapmaya karar verdik.Bu sefer sonuç başarılı JEh artık tumayın bizi J
AAAAh ah sizi çok iyi anlıyorum hele erkek çocuklar ne mızmızlıkları biter ne yaramazlıkları:)) 3 yaşında bir erkek evlat sahibi olarak tecrübelerim hiçbir zaman uslanmayacak olmaları:) sağlıklı olsunlar kendilerine zarar verecek şeylerden kaçınsınlar insan başka birşey istemiyor.
YanıtlaSilyaaa biraz ümidim vardı büyür de uslanır diye, o da kalmadı :))Valla ne yalan söyliyim işe gidince dinleniyorum :)Dediğiniz gibi sağlıklı olsunlar da yeter.
YanıtlaSil:) O sıkıntılı zamanları biliyorumm. Normalde panik bir insan olan ben o anlarda 10 kat panik halinde oluyordum.. Şükür o günler geçti. Sevgiyle büyüt bebeğini.. Sağlıkla.. Benim ismim de Emre :) Adaş oluyoruz yani..
YanıtlaSilÇok teşekkürler canım, çok şükür artık büyüdük biraz olsun rahatladık.Gülerek hatırlıyorum yani...
YanıtlaSilBiz de geldik sevgili Emre'nin bloguna, adaşımızın bloguna :)
YanıtlaSilMaşallah çok ama çok tatlı...
Görüşmek dileğiyle, sevgiler :)
Hoşgeldiniz , görüşmek dileğiyle :)
YanıtlaSil